معنی کفال، کپور
حل جدول
گویش مازندرانی
لغت نامه دهخدا
کفال. [ک ِ] (اِ) یکی از انواع ماهیها که در سالهای اخیر در بحرخزر به تکثیر آن پرداخته اند. (فرهنگ فارسی معین).
کپور
کپور. [] (اِ) به هندی اسم کافور است. (مخزن الادویه). کبور. || اسم هندی کهرباست. (تحفه ٔ حکیم مؤمن).
کپور. [ک ُ] (اِ) کُفُر. یک قسم ماهی خوراکی است که در گیلان و مازندران صید می شود. (یادداشت مؤلف). گونه ای ماهی استخوانی که در دریای خزر فراوان است. (فرهنگ فارسی معین). این ماهی به اندازه ٔ ماهی سفید است اما به نسبت دیگر ماهیها گوشتش خوش خوراک نیست. آن را در لاهیجان کِپور و در تداول عامه ٔ تهران کَپور تلفظ می کنند.
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی هوشیار
فرهنگ معین
فارسی به عربی
شبوط
معادل ابجد
359